search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
WEEK 22-23 27.05.2015


Havenbedrijf breidt aantal e-noses uit in Rotterdamse haven


15 Vibia steunt Stichting Gered Gereedschap


Stichting Gered Gereedschap zoekt gereedschap, zoals boor- machines, hamers, schroeven- draaiers en schuurmachines voor een project in Tanzania, SECO in Njombe. Ook naaimachines zijn welkom. Zij zetten zich in voor gehandicapten – die in dat land vaak gediscrimineerd en verstoten worden – door ze een vakopleiding te bieden. Ze worden opgeleid tot onder andere timmerman, kleerma- ker en mecanicien. Daarna helpt SECO de afgestudeerde jongeren een baan te vinden of voor zichzelf te beginnen. Zonder de hulp van SECO be- landen deze gehandicapten jongeren onherroepelijk in grote armoede en een sociaal isolement.


Foto Marc Nolte


ROTTERDAM Havenbedrijf Rotterdam is tevreden over het functioneren van het WE-nose netwerk in het havengebied. Na evaluatie is besloten het aantal e-noses nog dit jaar uit te breiden van 89 naar 152.


In 2010 is DCMR Milieudienst Rijnmond in samenwerking met de Provincie Zuid- Holland en de Veiligheidsregio Rotterdam- Rijnmond gestart met een proef met de zogenoemde e-noses, die veranderingen in de luchtsamenstelling waarnemen en


de informatie hierover draadloos naar een centrale server sturen. Deze proef is in 2013 afgerond. Het Havenbedrijf heeſt daarop het initiatief overgenomen en een basisnetwerk van 77 sensoren aangelegd. Het WE-nose netwerk wordt aangeboden als service aan het bedrijfsleven om geurhinder effectief te bestrijden en het vrijkomen van gevaarlijke stoffen vroegtijdig te signaleren. DCMR gebruikt het netwerk voor het bewaken van de omgevingskwaliteit.


Vibia wil graag helpen deze mensen een kans te geven en daarvoor een inzamelactie opstarten. Hiervoor willen we u hulp inroepen. Al het gereedschap dat wordt in- gezameld, wordt opgeknapt en gerepareerd, dus als u iets heeſt wat u kunt mis- sen, dan kunt u het afgeven op onderstaande adres- sen. Vibia zal er dan voor zorgen dat het bij Stichting Gered Gereedschap terechtkomt. Tevens zijn dona- ties bijzonder welkom! Via de website www. geredgereedschap.nl/seco kunt u buiten geld


ook gereedschapskisten, naai- machines, werkbanken en dergelijke doneren, dit wijst zich op de site vanzelf.


Prinsenvaart internaat - Stevensweerterweg 26 - 6051 GS Maasbracht Kruyf en Zn. Scheepsbenodigdheden - Wilhelminalaan 2 - 6051 BJ Maasbracht Bunkerstation Slurink Zwaans Dordrecht - Merwedestraat 48 S - 3313 CS Dordrecht Bunkerstation Slurink Zwaans Lobith/Tolkamer - Europakade 1 - 6916 ZG Tolkamer


Vuilnisbakkensoap


Er is al zoveel over deze zaak geschreven en gezegd dat ik niet in herhaling wil vallen. Ik zal mij dan ook beperken tot een paar feiten. Het is bekend dat vroeger in mijn jeugd er geen enkele voorziening was. Alle huisvuil ging overboord. Er was toen geen plas- tic. Met de opkomst van verpakkingen van eten en drinken in plastic, moest er in de scheepvaart wel iets veranderen. Terneuzen is in de jaren ’70 begonnen met de huidige plastic zakken met opschriſt ‘Huisvuil Scheepvaart Terneuzen’. Dat werd snel opgepikt in het hele land, er kwamen huisvuilbakken en later containers. Dat netwerk breidde zich uit, tegelijk met de idiote overdadige verpakkingen van de bood- schappen in plastic. Heel langzaam begon men te begrijpen dat het vuil roer om moest. Er is gewerkt aan een goed werkend afvalsysteem in de laatste, pakweg, twintig jaar om in de Europese binnenvaart het huidige inzamelsysteem te hebben, en dat goed in orde blijkt te zijn. Havens, losplaatsen, laadplaatsen, privé of publiek, voor en boven de sluizen, gemeen- ten, provincies, rijks- en landelijke diensten, van de grootste sluizen tot de kleinste sluizen in Frankrijk; je kunt er je afval kwijt. Het zwervende huisvuil langs de oevers, onder stuwen en ook boven stuwen en graskanten (het was soms een smeerboel) is nage- noeg verdwenen. Grote vuildepots in bijvoorbeeld Evergem en Fresnes (en nog veel meer) bewijzen hun diensten. Heel de Europese binnenvaart doet mee. We zijn er allemaal heel trots op. Zodanig dat men er een CDNI-verdrag van maakte. Elke container moet gratis toegankelijk zijn voor iedere vaarweggebruiker. Andere landelijke diensten van Nederland, België, Duitsland en ook VNF (Frankrijk) letten op dat het een en ander ordelijk verloopt, zoals in het CDNI afgespro- ken is. Zo goed zelfs dat als je op heterdaad betrapt wordt er behoorlijke boetes uitgedeeld worden. Dat is dan ook terecht. Niet alleen de inname van het huis- vuil maar ook de inname van alle andere afvalstoffen is goed geregeld bij wet. Dit past ook in het normbe- sef anno 2015.


Dom Wat doet nu het Nederlandse Rijk als enige in Europa? Bij Rijkswaterstaat wordt veel geld over de balk gesmeten, maar tegelijkertijd worden containers weggehaald. Hoe dom kun je zijn? Zet iemand die net afgekickt is een pilsje voor zijn neus. Wat is er nu makkelijker dan ’s avonds heel laat een leeg marga- rine kuipje, de verpakking van koffie of lege flessen (geen statiegeld) over boord te smijten. Vooral als je vaart; het is zo makkelijk. Een voorbeeld? België heeſt geen statiegeld op lege flessen (voor zover ik weet).


Kijk eens op de Sambre, Maas, Schelde en Leie en vergelijk dat met Nederland, waar je 0,25 eurocent terugkrijgt. Je ziet het resultaat. Wie controleert wat van wie is? DNA op de resten van huisvuil testen? Onze wateren zijn zo schoon geworden, juist omdat het gratis is. De verleiding om huisvuil te dumpen ‘was’ groot. Schippers hebben er veel voor over om het milieu schoon te houden. Wandelen op sluizen, in havens en depots is heel normaal om de containers te bereiken. Ook nemen schippers in de auto huisvuil mee naar huis of houden het dagenlang aan boord tot de eerste sluis in het buitenland. Troep bij de Fran- se tunnels is er haast ook niet meer. Het gaat allemaal in de plaatselijke containers op de sluizen. Op de zuidelijke Franse kanalen staat er van tijd tot tijd zo’n klep met een vuilniszak eronder, die meestal 1 keer per week geleegd wordt door de plaatselijke vuilnis- wagens die dorpen afgaan. Ook in het jachtenseizoen staan er containers bij alle jachthavens. Tussen Rot- terdam en Sète, 1245 km en 242 sluizen, kun je overal je huisvuil kwjit. Op vier sluizen na is alles gratis. Alleen bij Volkerak, Krammer, Hansweert en Terneu- zen moet er betaald worden. Typisch Rijkswater- staat. Maar wat heeſt Rijkswaterstaat nu gewonnen? Vuilcontainers onder de grond die ook nog betaald moeten worden. Hoeveel solidariteit verwacht men als er op straat achteloos vuil weggegooid wordt, met soms een openbare vuilnisbak binnen handbereik? En van schippers verwacht men dubbel betalen via de heffing op gasolie, een abonnement voor de contai- ners en als je een huis aan de wal hebt betaal je nog eens. Voor mij in Ridderkerk puur huisvuil, 179 euro. Aan boord 200 euro. Samen 379 per jaar, nog meer dan de duurste gemeente aan de wal. Alleen voor huisvuil. Wat de minister zegt is kul. Sinds wanneer zijn etensresten en lege margarinekuipjes enzovoort, enzovoort bedrijfsafval? Wat voor een afval is het dan als een ondernemer thuis eet? De minister weet het wel, ze moet recht praten wat krom is. Waarom? Dat zal ik uitleggen. Op 4 december 2013 voer ik leeg af door Panheel, oude sluis. Bij gebrek aan de vuilcon- tainers op de sluis (net weggehaald) heb ik de zak tegen het middelste pomphuis gezet. De sluismeester had er zicht op. De andere dag is er in Maasbracht door een opsporingsambtenaar proces-verbaal opge- maakt aan boord. Op zijn ergst zou mij dat veel geld kunnen kosten. Het zij zo. In de loop van 2014 kreeg ik vanuit Justitie Maastricht een schikking voorgescho- teld van 100 euro. Die heb ik geweigerd te betalen. In het najaar van 2014 kreeg ik nogmaals een schikking van 90 euro en 7 euro. Kosten die ik weer geweigerd heb want ik wilde de zaak voor de rechter uitgevoch-


ten hebben. Ik heb gebeld met Justitie in Maastricht. Die vertelde mij dat ik kon kiezen: als ik niets deed, dan kwam er beslaglegging via deurwaarders of ik moest een bezwaarschriſt indienen en nogmaals alles precies uitleggen. Dat laatste heb ik dus gedaan en alles naar Justitie in Maastricht gestuurd. Veertien dagen later werd ik gebeld en kreeg ik te horen dat ze de zaak in behandeling zouden nemen. Ik moest maar afwachten tot nader bericht. Dat is alweer een halfjaar geleden. Ik heb tot nu toe (9 mei 2015) niets meer gehoord. Ik denk ook te weten waar dat aan ligt, en waarom de minister zo fel is. Wie het artikel gelezen heeſt in Scheepvaartkrant week 16-17 van 15 april 2015, weet dat de minister ongelijk heeſt. Als ik nu rechter was, zat ik in een lastig parket. Zou ik die schipper veroordelen, dan ging ik in (wat nu blijkt) tegen het CDNI-verdrag. Zou ik die schipper vrijspre- ken, dan ging ik in tegen het besluit van de minister. Wat is het belangrijkst? Wie het weet mag het zeggen. Daarnaast kwam erbij dat ik de zak niet aan boord kon houden wegens hygiëne, niet in de lucht kon hangen met haakjes, niet in het water mag gooien (boete), niet aan de wal mag zetten (boete) en niet in de vuilcontainer kon gooien, wat nu onterecht blijkt te zijn. Ik heb intussen nog een vuilniszak neergezet op de splitsing Vreeswijk, origineel depot. Die man heeſt de zak ergens binnen neergezet, daar heb ik niets meer van gehoord. Toch wel raar he. Ik denk dat mijn zaak Panheel geseponeerd ( in de doofpot) gaat worden gezien de laatste ontwikkelingen. Word ik toch opgeroepen voor de rechter te verschijnen, dan mag edelachtbare mij vertellen wat ik moet doen; een eigenwijze minister gehoorzamen of toch maar ge- hoorzamen aan het CDNI-verdrag. Ik denk trouwens dat de Duitsers en de Belgen onze rotzooi goed zat zijn, en dat we binnenkort ons eigen afval weer gratis in onze containers kunnen gooien. Daarna moet de afvalverwerking wel betaald worden maar daarover later nog meer. Ik hoorde dat men in Rotterdam wil optreden tegen mensen die de straat vervuilen (terwijl ze beschikken over afvalbakken) met grote boetes. Terwijl schippers (zonder bakken) wel hun vuil netjes willen deponeren. Hoe oneerlijk kan het een en ander zijn in onze samenleving.


Theo (Huisvuil) Schouten, Ms. Mardi Ridderkerk


Ps. Zuur is het wel dat buitenlanders gesloten containers aantreffen in Nederland, terwijl wij veel vuil gratis dumpen in hun land.


INGEZONDEN


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72