12 VERVOLG Verder met een schone lei
Schip Zo’n drie jaar geleden bouwde Blonk Maritiem B.V. het laatste schip af, de Oostenwind, waar Blonk en zijn vrouw uiteindelijk zelf op zijn gaan varen omdat de opdrachtgever zich had teruggetrokken. “Wij wisten toen al dat het schip ‘onder water’ stond. We hadden een hy- potheek van 5,5 miljoen op een schip van 110 meter. Dat was dus veel meer dan het schip waard was”. Blonk ging dan ook in gesprek met de bank. “Die zei: ‘we gaan ons best doen. We gaan het samen doen’”. De ondernemer had toch weer wat vertrouwen in de bank. “In ’79 is het immers ook gelukt. De rente was toen 13 procent maar de banken waren coöperatief. Ik dacht, we kunnen het in ieder geval proberen, werk was er genoeg”. De bank faciliteerde, ofwel; zorgde voor het geld. Het schip mocht dan onder water varen, het lukte de familie Blonk om het hoofd toch redelijk boven water te houden. Tot het jaar 2014, waarin Blonk besloot zijn klacht vanwege een oproep van Binnenvaart Logistiek Nederland (BLN) uit de ijskast te halen. Tegelijkertijd stond er een renteherziening voor 3,5 miljoen buiten de renteswapregeling op de agenda van Rabobank.
2014
Blonk: “Binnenvaart Logistiek Nederland (BLN) creëerde half 2014 de mogelijkheid om in samenwerking met Blenheim Advocaten uit Amsterdam, een check up te laten doen om te kijken of je een zaak had. Een hele drempel voor ondernemers maar ik heb die check up gedaan. Volgens deze advocaat had ik zeker een zaak. Ik betaalde het geld voor dit onderzoek en Rabobank had daardoor in de gaten dat ik met ‘iets’ bezig was. Ze vroegen mij dan ook of ik met een zaak bezig was. Op 1 augustus 2014 heb ik vervolgens een klacht ingediend bij Rabo, die in samenwerking met Blenheim geformuleerd is. Het doel van dit traject was om de zaak nogmaals als individu aanhangig te maken bij Rabo”. Het traject is echter beëindigd toen er geen budget meer was. Blonk gaf echter niet op en kwam te- recht bij Meldpunt MORES, een onafhankelijke stichting die maatschappelijk onaanvaard- baar gedrag van banken en andere financiële dienstverleners aan de orde stelt. “Via deze stichting kwam ik weer terecht bij Langelaar Klinkhamer Advocaten”. Dit Rotterdamse advocatenkantoor is van mening dat banken hun zorgplicht hebben verzaakt door klanten onvoldoende in te lichten over het risico dat kleeft aan een renteswap. In mei 2014 riep dit advocatenkantoor binnenvaartschippers onder andere via de Scheepvaartkrant op zich aan te melden voor de class-action ‘ren- teswap binnenvaart’ om zo gezamenlijk een claim in te dienen. Uiteindelijk sloot Langelaar Klinkhamer Advocaten zich aan bij de Stich- ting Renteswapschadeclaim. Ook Blonk deed
mee. Inmiddels ziet hij in dat deze procedure waarschijnlijk nog heel lang gaat duren.
Renteherziening En toen kwam Rabobank met een voorstel
voor renteherziening voor het bedrag van 3,5 miljoen euro. Blonk: “De bank heeft meer- maals gezegd dat Blonk Maritiem het wat betreft inkomsten goed deed. Het schip waar ik op voer, de Oostenwind, behoorde tot de top drie best presterende schepen van deze tonnage vertelde de bank mij. De bank heeft ook altijd toegegeven dat het niet gelegen heeft aan onze bedrijfsvoering. Met mij zijn er nog steeds heel veel gedupeerden die zich nog steeds dag en nacht inzetten. Toch helpt het niet om goodwill bij de bank te krijgen, zo bleek uiteindelijk”. Rabobank had in oktober 2014 de mogelijkheid om Blonk een schappe- lijke, marktconforme rente te bieden om zo een gezonde exploitatie mogelijk te maken maar…. “Het voorstel luidde: de rente blijft hetzelfde, met de looptijd van een jaar. Dit kwam voor ons neer op een renteverhoging. Ik had eigenlijk een halvering van de rente ver- wacht, dan zou er weer een beetje toekomst zijn. In april 2014 stonden we nog aanzienlijk in de plus op onze rekening courant, ondanks alle tegenslag. Toen heb ik nog gevraagd of ik niet moest gaan beginnen met aflossen. De bank zei toen echter, ‘wacht de renteherzie- ning maar af’.
Stroomversnelling Na het voorstel kwam
volgen Blonk alles in een stroomversnelling. Zijn laatste beetje hoop op een toekomstper- spectief vervloog. “Ik vroeg de bank ‘hoe gaat dit goedkomen’? Ik sprak over moderne slavernij. De bank sprak over ‘een verbintenis voor het leven’. In één ding waren de bank en Blonk het met elkaar eens: onder deze om- standigheden zou er geen gezonde exploitatie mogelijk zijn. Als in: rond het 65’ste jaar is de hypotheek afbetaald. Half september kreeg Blonk het officiële voorstel voor de renteherziening. “Ik heb het er met mijn vrouw over gehad en we hebben ons afgevraagd ‘wat heeft het voor zin? Waar doen we het voor? Wat is ons alternatief? Aan de buitenkant lijkt het goed te gaan. We hebben een mooi huis, een mooie auto voor de deur. Dat is echter alleen maar buiten- kant. Het zijn erfenissen uit de gouden eeuw. Wat mij het meest kwelde: je bent geen baas meer over je eigen onderneming. Je bent een zetschipper op je eigen schip. Geen baas over je eigen leven. Afhankelijk van mensen
WEEK 30-31 22 JULI 2015
wiens naam je niet eens kent. Je moet continu de bank informeren, als het dossier van de accountmanager niet compleet is, dan blijven ze je bellen. Het is een soort ‘big brother idee’, de bank heeft inzage in elke uitgave”. Blonk en zijn vrouw maakten uiteindelijk de moeilijke keuze om te stoppen.
Schuldsanering “Via, via werd ik getipt dat Philip Vijfhuize
Wim Blonk
“IK SPRAK OVER MODERNE SLAVERNIJ. DE BANK SPRAK OVER ‘EEN
VERBINTENIS VOOR HET LEVEN”
mensen begeleidt in financieel uitzichtloze situaties”. Harder varen ging niet, het schip verkopen was ook geen optie want de hypo- theek was hoger dan wat het schip waard was. Een andere moge- lijkheid was: stoppen met varen. Blonk: “Het verhaal van Philip was kort en duidelijk. Mijn vrouw en ik keken elkaar aan en dachten ‘dit gaat het worden’. Het voorstel van Vijfhui- ze was de WSNP ofwel de Wet Schuldsanering
Natuurlijke Personen. Blonk: “Bij een bv kun je nog een faillissement aanvragen maar bij ons had de bank alles verpand, zakelijk en privé. Bedrijfsbeëindiging zou niets uitmaken want dan blijf je aansprakelijk. In de WSNP word je compleet geliquideerd, zakelijk en privé, van al je bezittingen en tegoeden. Op 3 april 2015 is de WSNP ingegaan voor de familie Blonk. “We hebben feitelijk niets meer”. Voor het zo- ver was heeft Blonk wel wat voorbereidingen getroffen: “Ik heb mijn bezittingen zover als mogelijk verkocht, ik heb voor personeel een andere baan gezocht en gevonden, ik heb alle debiteuren geïnd en alle kredieturen voldaan. Toen we de WSNP ingingen had dus niemand nog geld tegoed van ons”. Het doel van de
KRIMPEN AAN DEN IJSSEL Philip Vijfhuize van Vijfhuize Sales & Business Support B.V. heeft Wim Blonk geholpen in het traject naar de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen (WSNP). Hoe komt iemand in dit traject terecht? Wat zijn de voorwaarden? Wie kan er een beroep op doen? Vijfhuize geeft graag antwoord op deze vragen. Als ondernemers, waaronder binnenvaartschip- pers, in zwaar financieel weer bij hem terechtkomen is de eerste vraag die hij stelt: ‘Stoppen of doorgaan’?
Philip Vijfhuize is MFN (Mediator Federatie Ne- derland) Registermediator. “Overal waar ruzie of een conflict is, daar kan ik tussenbeide komen als mediator. Dat geldt voor bedrijven maar ook voor particulieren. Ik laat mensen zoveel moge- lijk met elkaar in gesprek gaan”. Een andere tak van zijn bedrijf is het optreden als bedrijfsadvi- seur. Vijfhuize is gespecialiseerd in ondernemers die financiële problemen hebben en dan vooral in het kleinere MKB. “Momenteel werk ik voor een stuk of zeven schippers, die allen te maken hebben met bedrijfsbeëindiging”. Blonk kwam bij Vijfhuize terecht via een andere schipper die een goede ervaring had met de bedrijfsadviseur. Hij probeert immers altijd naast de ondernemer te staan. Vijfhuize doet het volledige traject van schuldsanering, daar waar nodig bijgestaan door een advocaat.
“De schuldsanering is een oplossing voor alle soorten schulden”, aldus Vijfhuize. Personen die bij hem terechtkomen, hebben moeite om aan hun financiële verplichtingen te voldoen. “Dan is de eerste vraag die ik stel ‘Wil je stoppen of doorgaan’? Stel je hebt een schip met een financiering van vier miljoen, en momenteel is
Stoppen of doorgaan?
het twee miljoen waard. Je kunt er dan bijvoor- beeld voor kiezen om 150.000 euro per jaar te gaan aflossen. We bekijken samen hoelang je er over doet om je schulden af te lossen. In dit voorbeeld zou dat meer dan 25 jaar zijn. Ik vraag dan aan mijn klant: ‘wil je zo leven?’ Het maakt in dit geval niet uit wat de bank wil. Mensen kunnen de keuze maken om te stoppen. En stoppen hoeft niet altijd een leven aan de wal te zijn. Je kunt ook best blijven varen”. Als mensen twijfelen stelt Vijfhuize de vraag ‘Welk rapport- cijfer geef je je leven nu en vervolgens.. is dat het waard?’
WSNP
Als men kiest voor stoppen, wat dan? Volgens Vijfhuize zijn er twee lijnen te volgen. De ene leidt naar een faillissement. “In principe kiest een ondernemer niet voor een faillissement. Dat lost namelijk niets op”. Tweede lijn is het doorlopen van het ‘minnelijk traject’. Dit houdt in dat geprobeerd moet worden om de schulden te regelen via een schuldhulpverleningstraject. Vijfhuize: “Hiervoor moet eerst goed in kaart gebracht worden wat de schulden zijn ofwel; hoe hoog de schuldenlast is. Dan kijken we wat er op tafel moet komen om tot een oplossing
sanering is: een schone lei na drie jaar. Blonk: “Op 3 april 2018 gaan wij dus weer naar de rechtbank met de bewindvoerder. Als wij ons dan aan de wettelijke regels die gelden voor de WSNP hebben gehouden, dan krijgen we op dat moment een schone lei verklaring. Alle hypotheken en openstaande vorderingen ko- men op dat moment te vervallen”. (Zie meer info over de WSNP in onderstaand artikel)
Een nieuw begin Blonk geeft toe: ”Ik heb heus beslissingen
genomen die niet slim waren, maar ze werden wel gestimuleerd door de bank. Achteraf, met de kennis van nu, weet ik dat ze niet goed wa- ren. Over drie jaar zijn we compleet gereset, dan staan we weer op nul als aan alle regels is voldaan. Op 6 november 2014 belde de bank zelf om te vragen wat er aan de hand was. Zij zagen natuurlijk de beweging op de rekenin- gen. Ik zei: ‘Ik ben gestopt met varen en wil de sleutels komen inleveren’. Op 13 november had ik een gesprek met mijn accountmanager en Rabobank Nederland. Ze begrepen mijn keuze. ‘Als je niet tot je dood wilt doorvaren, is dit je enige optie’, werd er gezegd. Het was een goed gesprek”. Op 18 november 2014 heeft de familie Blonk zelf hun laatste twee schepen, de Oostenwind en de Westenwind, naar de Waalhaven gevaren. Op 21 januari 2015 zijn de schepen geveild. Momenteel houdt een bewindvoerder toezicht op de familie. Bin- nenkort wordt het huis verkocht. De familie heeft goede vooruitzichten op werk en een alternatieve woonruimte, een huurhuis. Blonk is in loondienst en de kinderen gaan van het internaat af. “Over drie jaar heb ik een nieuw begin”. En hoe zit de toekomst eruit? “In ieder geval zonder hypotheek bij de Rabo- bank”, aldus Blonk met een lach. Hij weet dat er schippers zijn die de stap niet durven te zet- ten, of bang zijn een leven aan wal te moeten gaan leiden. Dit hoeft echter niet. “Ik heb een goede bekende die hetzelfde heeft gedaan als ik, hij is zetschipper geworden”.
VIJFHUIZE SALES & BUSINESS SUPPORT B.V. HELPT MKB’ERS Wilt u stoppen of do
te komen. Mijn voorkeur gaat ernaar uit om in één keer een bedrag te betalen aan de schuld- eisers, bijvoorbeeld met hulp van familie, om zo te komen tot finale kwijting. Dit houdt in dat de schuldeisers het restant kwijtschelden. Dat heeft Wim Blonk bijvoorbeeld ook geprobeerd bij Rabobank. De bank zei echter ‘nee’ tegen het voorstel omdat daar volgens hen precedent- werking vanuit gaat. Men is bang dat er opeens heel veel personen met een dergelijk voorstel over de brug komen. Dat is te makkelijk”. Als de schuldeiser nee zegt, betekent dat het einde van het minnelijke traject.
Zitting Bij de volgende stap komt de rechtbank in beeld
voor de aanvraag voor toetreding tot de WSNP. Vijfhuize: “Ik maak dan in samenwerking met de advocaat een verzoekschrift en vraag aan de rechtbank de klant op te roepen om gehoord te worden op een toelatingszitting WSNP”. Voor zo’n zitting zijn veel klanten nogal angstig. “Ik probeer ze daarom heel goed in te lichten over hoe het eraan toegaat”. Dit doet de bedrijfs- adviseur onder andere door het laten zien van een Youtube-filmpje van zo’n zitting. Een
dergelijke zitting duurt volgens Vijfhuize zo’n vijftien minuten, veel korter dan menigeen zal denken. “In het gehele traject vertel ik continu wat de volgende stap is. Dat neemt de angst voor het onbekende weg, dan is de helft van het probleem al opgelost”. Tijdens de zitting worden er drie hoofdvragen gesteld: - Hoe is uw schuld ontstaan? - Is de schuld te goeder trouw? - Bent u in staat om aan de verplichtingen die voortvloeien uit de WSNP te voldoen? Daarnaast is er een aantal verplichtingen waar- aan men moet voldoen om in de WSNP te ko- men. De belangrijkste twee zijn: men mag geen nieuwe schulden laten ontstaan en er geldt een arbeids- en sollicitatieplicht. De arbeidsplicht houdt in dat als iemand betaald werk heeft, hij zijn best doet om dit werk te behouden. Als iemand nog geen baan heeft, moet men solliciteren naar betaald werk. In principe moet er gezocht worden naar een baan voor minimaal 36 uur in de week. Aan het eind van de zitting wijst de rechter von- nis. Dit kan eigenlijk maar uit twee antwoorden bestaan. 1: de betreffende persoon wordt toege- laten, 2: men wordt niet toegelaten. Bij optie 2
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38