WEEK 34-35 19 AUG 2015


DONAUREIS 40 Vaarweg Beneden-Donau flink gewijzigd


23


Burcht Eltz bij Müden op de Moezel. D


eze reis valt laat omdat de repara- ties op het Main en Main-Donauka- naal dit jaar later uitgevoerd zijn. De rivieren in West Europa veranderen weinig omdat er steeds gebaggerd


wordt, daar waar nodig. Op de Donau is het anders. Baggeren kost geld dus dat doen ze liever niet. Daarom worden de tonnen ver- legd, hetgeen veel goedkoper is. Donauvaar- ders hebben mij enkele problemen doorge- geven, die we tijdens deze reis trachten op te lossen. Er worden bijna negen RWS stations bezocht in negen landen, ze geven de nodige wijzigingen door.


FOTO’S EN TEKST: PIERRE VERBERGHT


Zaterdag 30 mei De bestemming van vandaag is het berghotel ‘Loreley’. Om 14 uur zijn we in Cochem aan de Moezel, er is tijd over en we bezoeken een prachtige burcht, ‘Eltz’. Deze ligt kort bij de sluis van Müden. Het kasteel is 850 jaar oud en heeft al dertig generaties aan graven en edele heren onderdak gegeven. Acht mooie zalen worden bezocht. De rondgang duurt 40 minuten, voor meer informatie: www.burg-eltz.de. Om 17 uur zijn we uitgeke- ken en rijden de Moezel af richting Koblenz, even over de Rijnbrug en in opvaart naar het berghotel ‘Loreley’. Om 19 uur zijn we in de kamer en na een goed avonddiner en wat schrijfwerk, wordt er vanaf de berg naar de voorbijvarende schepen gekeken. Via de marifoon leven we mee met hetgeen beneden voorbijkomt. De Rijnpegel staat matig hoog, zodat alle schepen volgeladen kunnen pas- seren. Een afvarend koppelverband van 190 meter lang in afvaart trekt mijn aandacht. Met zo’n lengte door die scherpe bochten, ik neem er mijn petje voor af.


Zondag 31 Mei Voorheen vertrokken de schepen te Bingen om 6 uur in de afvaart. Nu passeert er weinig. De meesten stoppen niet meer en varen in de nacht voorbij. Na het ontbijt gaan we langs de Rijn in opvaart richting Rudesheim. We passeren het Belgische koppelverband ‘Chridi’ van Vanhaecke. Hij loopt hard, er zit veel kracht in dit mooie schip. Even later zien we de oude kraan in Oestrich, deze staat er heel wat jaartjes en blijft een symbool voor de scheepvaart. De pegel staat er net naast. We rijden langs de Main, in Wertheim picknicken we met zicht op de rivier. Om 16 uur zijn we in Regensburg. De havens worden bezocht. Er ligt maar één vrachtschip in de haven: de ‘Westenwind’, met Duitse bemanning aan boord. Het Donauwater is erg hoog dus elk schip kan zonder lichten zijn reis verder zetten. Om 17 uur arriveren we bij het hotel Walba aan de Donau op Km: 2391.


Maandag 1 juni Rond 8 uur ons eerste bezoek bij de WSA in Regensburg. De heer Petzenhauser heeft hulp gekregen van een Russische dame, Maria Komaroff. Ze werkt al dertig jaar bij de WSA.


Voor één persoon was dit werk veel te veel. Nu gaat alles veel sneller. De openingstijden zijn verbeterd: van 9.00 tot 11.30 uur en van 13.30 tot 15.00 uur op maandag, woensdag en don- derdag. Op vrijdag is het kantoor geopend van 08.00 uur tot 13.00 uur en op dinsdag is het gesloten. Even later zijn we bij Kuhne & Nagel. De bedrijfsleider Friedrich Weigert ontvangt mij met open armen. We kennen elkaar al vanaf 1992, toen het MD-kanaal in september openging en onze twee Belgische schepen als eerste Belg naar Oostenrijk gingen. De firma heeft nu twee motorschepen, de Westenwind, en de Euroshipping 1. De schepen hebben een dubbele Hongaarse bemanning, maar zijn wel in Duitsland ingeschreven. Hij is er fier op, het is wel veel duurder. De firma heeft ook vier duwbakken. Mr. Weigert geeft een adreskaartje van een duiker voor onderwater- werken. Hij woont kort bij, Anton Gruber (dag en nacht). T: 0049 160 663 2312. Na een goed gesprek wordt het bureel van de Budapester


Koppelverband Chridi te Oberwesel.


Dinsdag 2 juni Om 8 uur in de auto. Tussen 5 en 8 uur zijn er heel wat witte schepen in opvaart gepasseerd. Om 9 uur naar Linz. Aan de bovenste steiger in Linz ligt de River Beatrice met kapitein Doede Smidt aan boord. Na een leuk gesprek rijden we naar Wenen. Het eerste bezoek wordt gebracht aan ‘Multinaut’. Het bedrijf loopt goed, men is aangesloten bij ‘Imperial’ en die is bijzonder groot. De sluizensperring in april heeft hen veel geld gekost. Tot half mei kwamen er geen schepen van onze landen. De sluizensperring in Beieren kost veel geld. Het watertransport ligt tot half mei gewoon stil, dit is elk jaar een slechte zaak. Klanten zoeken elders en blijven soms hangen. De sluizen op het Main-Donaukanaal komen steeds meer in de problemen. Bij sommige sluizen, zoals die in Eibach, werken de spaarbekkens niet meer. Hierdoor is er een groot waterverlies in het pand. Multinaut heeft een duwboot, de Herku- les 10. Hij neemt voorbij Hongarije wel negen


Novi Sad, nieuwe brug in aanbouw.


Strasse 20 verlaten. In Regensburg liggen twee bunkerboten en een heel kleine Bilgeboot. Om 12 uur vertrekken we uit Regensburg rich- ting Passau. Hier liggen twaalf witte schepen verdeeld tussen de stad en Lindau, maar geen vrachtvaart. Op al deze schepen zijn maar drie Nederlandse kapiteins aan boord; op de River Empress, Viking Lif en Avalon Artistry 2. De Uniworld heeft nog meerdere Nederlandse kapiteins. Op de River Empress bij kapitein Janos Varga breng ik een Periskal update aan boord. Janos Varga is een bijzonder mondige Hongaarse kapitein die perfect Duits spreekt. We praten een tijdje. Enkele krantpakketten wisselen van eigenaar. Passau wordt verlaten en we rijden naar ons hotel ‘Donauschlinge’ in Schlögen. Om 18 uur zijn we er. Om 23 uur gaan de oogjes dicht.


duwbakken mee met circa 9000 ton lading. De bakken liggen maar 180 cm met een reis voor Constanza. We rijden in een ruk van de grens tussen Oostenrijk Hongarije naar de grens Hongarije-Servië, hetgeen maar 368 kilometer is. Om 19 uur zijn we in Novi-Sad. Het tevoren besproken hotel ‘Aurora’ aan de Donau met kamer 307 met mooi zicht op de Donau, is voor een nacht met ontbijt en weinig geld (45 Euro) ons thuis. We hebben 790 kilometer gereden.


Woensdag 3 juni Na het ontbijt komt er om 9 uur iemand van de ‘Plovput’ (waterweg) naar dit hotel. Vroeger was deze beambte de ‘ponton noodbrug koning’. De werken aan de nieuwe spoor- baan-brug zijn weer bezig. Deze werken waren stopgezet. Er kwam maar geen geld van de drie


groepen die de nieuwe brug gaan bouwen. Ser- vië betaalt 50 procent, de provincie betaalt 30 procent en de stad Novi Sad betaalt 20 procent van de kosten. De stad had andere prioriteiten, zoals sportvelden, waardoor de twee andere partijen ook niet betaalden en de werken stil- lagen. Het is nu blijkbaar weer in orde. Als alles goed gaat, zal de brug die uit twee grote bogen gebouwd wordt, in 2017 gereed zijn. Na dit lan- ge gesprek wordt de overnachting met 45 euro betaald en is alles geregeld. Om 13 uur wordt de middaglunch aan de Donau genomen. Daar- na verlaten we Novi Sad en rijden over de Do- nau-brug van Beska. In dit dorpje waren in de oorlog van 1945 heel wat Duits-Serviërs die in de wachttorens van Auswitch gewerkt hebben. Enkele kampwachters van Auswitch zijn nog in leven en wonen hier. Om 13 uur zijn we in Belgrado. Er liggen maar twee witte schepen. De Ariana uit Bulgarije die naar Tulcea vaart en de Victor Hugo, die de Sava gaat opvaren tot Sisak. Een retourtje over de Sava is wel 1080 kilometer. Onze vaarkaarten van de Sava liggen op tafel en de GPS van Periskal staat aan. Er lig- gen geen sluizen maar er zijn wel veel bruggen. De rivier loopt 200 km door Servië en 340 km door Bosnië en Kroatië. De Victor Hugo is een van de grootsten die met zijn lengte van 82 me- ter tot het einde mag varen. Aansluitend gaan we naar een restaurantschip ‘Vodenica’, dat op km 1 in de Sava ligt. De sportboten met onze vaarkaarten aan boord meren daar aan, het is immers dichtbij de vesting van ‘Kalemegdan’. Voor sportboten kost het 3 euro per meter in lengte. Dezelfde prijs als in Wenen en Boeda- pest. We rijden verder stroomafwaarts. Het Donauwater is aan de hoge sluis 5 meter onder normaal peil. Als het in Servië te hoog is dan verplicht het Donauverdag, opgemaakt tijdens de bouw van de hoge dubbelsluis, dat de poor- ten open moeten om de bovenliggende dorpen niet onder water te zetten. Voor de opvaart zijn deze vijf meter lager een groot probleem. Door deze verlaging is er 5 km/uur meer stroming. Vele duwers die normaal 8 km per uur varen, lopen nu maar 3 km per uur. Dat kost brandstof en daarom blijven ze liggen. Juist beneden de berg Greben, ligt de zandplaat die zelden ge- zien wordt boven de waterlijn. Rond 18 uur zijn we in Donji Milanovac voor de overnachting in een klein pension op een berg.


Donderdag 4 juni Om 9 uur is er een afspraak met de haven- meester van deze omgeving, daarnaast is hij medewerker van de Plovput. Er ko- men steeds meer witte schepen op deze aanlegsteiger in Donji Milanovac. De witte schepen meren er aan om het vernieuwde museum ‘Lepinski Vir’ te bezoeken. De aanlegkosten, ongeacht de lengte, is maar 170 euro voor 24 uren. In Belgrado betalen ze 600 euro en in Wenen kost het aanmeren 2000 euro. Witte schepen komen tijdens een retourreis maar eenmaal in Wenen. De vaarweg in de Beneden-Donau is flink gewijzigd.


Vervolg op pagina 25


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34